La Haine

Mathieu Kassovitz veroverde de filmwereld met La haine, een gruizige, verontrustende en visueel explosieve blik op de raciale en culturele wispelturigheid in het hedendaagse Frankrijk, met name in de banlieue-wijken met lage inkomens aan de rand van Parijs. Vinz (Vincent Cassel), Hubert (Hubert Koundé) en Saïd (Saïd Taghmaoui) – respectievelijk joods, Afrikaans en Arabisch – brengen hun dagen doelloos door in de betonnen omgeving van hun doodlopende buitenwijk en geven menselijke gezichten aan de immigrantenbevolking van Frankrijk. Hun borrelende wrok over hun marginalisatie suddert langzaam tot het een climax bereikt. La haine is een werk van taaie schoonheid, een mijlpaal in de Franse cinema van de jaren 90 en een aangrijpende weerspiegeling van de voortdurende identiteitscrisis van het land.

Mathieu Kassovitz took the film world by storm with La haine, a gritty, unsettling, and visually explosive look at the racial and cultural volatility in modern-day France, specifically the low-income banlieue districts on Paris’s outskirts. Aimlessly passing their days in the concrete environs of their dead-end suburbia, Vinz (Vincent Cassel), Hubert (Hubert Koundé), and Saïd (Saïd Taghmaoui)—Jewish, African, and Arab, respectively—give human faces to France’s immigrant populations, their bristling resentment at their marginalization slowly simmering until it reaches a climactic boiling point. A work of tough beauty, La haine is a landmark of 1990s French cinema and a gripping reflection of its country’s ongoing identity crisis.