Le Notti Di Cabiria

In hun vijfde legendarische samenwerking schonken Federico Fellini en Giulietta Masina de wereld een van de meest onvergetelijke filmfiguren: Cabiria, een fel onafhankelijke maar hartverscheurend kwetsbare vrouw die zich een weg baant door de straten van Rome. Door tegenslagen en verraad heen blijft haar geest onbreekbaar, een symbool van veerkracht in een wereld die haar weinig genade toont. Le Notti di Cabiria markeert het einde van Fellini’s neorealistische periode, waarin rauwe sociale observatie samensmelt met de poëtische grootsheid die zijn latere werk zou kenmerken. Masina’s diep ontroerende vertolking leverde haar de prijs voor Beste Actrice op in Cannes, terwijl de film zelf een Oscar won voor Beste Buitenlandse Film. Maar het is die laatste, hartverscheurende en tegelijk hoopvolle scène—Cabiria’s betraande gezicht dat zich opent in een glimlach—die Le Notti di Cabiria tot een van de meest aangrijpende films aller tijden maakt.

In their fifth legendary collaboration, Federico Fellini and Giulietta Masina gave the world one of cinema’s most unforgettable figures: Cabiria, a fiercely independent yet achingly vulnerable woman navigating the streets of Rome. Moving through hardship and deception with a spirit that refuses to be extinguished, she stands as a testament to resilience in a world that offers her little kindness. Nights of Cabiria marks the end of Fellini’s neorealist period, blending raw social observation with the poetic grandeur that would define his later work. Masina’s deeply expressive performance earned her Cannes’ Best Actress award, while the film itself won the Academy Award for Best Foreign Language Film. Yet it is that final, heartbreaking, and quietly triumphant image—Cabiria’s tear-streaked face breaking into a smile—that cements Nights of Cabiria as one of the most profoundly moving films ever made.