Club Imagine: Skinamarink

Twee kinderen zijn alleen thuis, nadat hun ouders midden in de nacht zijn verdwenen. Een berg LEGO en een tv waarop continu oude tekenfilms zijn te zien, bieden wat afleiding. Maar dan beginnen ook deuren, ramen en andere huishoudelijke spullen te verdwijnen.

Met zijn viral speelfilmdebuut maakte regisseur Kyle Edward Ball een experimentele, verwarring zaaiende horrorfilm, die tot in de diepste uithoeken van je onderbewustzijn doordringt. Gefilmd vanuit het standpunt van een kind, speelt Skinamarink (de titel zelf verwijst naar een kinderliedje) rechtstreeks in op de angsten uit je kinderjaren, een tijd waarin alles onbekend en griezelig leek. Verwacht geen pasklare antwoorden. Laat de film over je heen spoelen en je wordt rijkelijk beloond met een zeldzaam intense kijkervaring. Open je geest en kijk in de peilloze afgrond.

Two young children are left alone in the house. Their parents have disappeared in the middle of the night. A pile of Lego and a TV continuously playing old-fashioned cartoons offer brief distractions until suddenly doors, windows and other household objects start to disappear as well.

With his viral feature debut filmmaker Kyle Edward Ball has created a highly divisive experimental horror that speaks to the deepest recesses of your subconscious. Filmed from the point of view of a child Skinamarink (the title itself references a children’s song) taps straight into your childhood fears. It recalls a time when everything seemed unfamiliar and uncanny. However, don’t expect any straight answers. Allow the film to wash over you and you are in for a treat: rarely will you see anything so intensely creepy. Open your mind and stare into the abyss.

This film is part of our collaboration Club Imagine.