Birth/Rebirth

Patholoog Rose verkiest werken met lijken boven sociale interactie en is geobsedeerd door het terug tot leven brengen van overledenen. Celie is een kraamverzorgster wiens leven instort wanneer haar zesjarige dochtertje plotseling overlijdt. De twee vrouwen moeten beslissen hoever ze willen gaan om dat te beschermen wat hen het meest dierbaar is.

Debuterend regisseur Laura Moss gebruikt een feministisch perspectief voor haar moderne kijk op de Frankenstein-mythe en voegt elementen van Cronenbergiaanse body horror toe. Het resultaat is even intelligent als angstaanjagend en bloederig. Moss houdt haar verhaal zo geloofwaardig mogelijk en maakt handig gebruik van recente ontwikkelingen in de medische wetenschap om het gevoel van onbehagen te versterken. Met een volledig vrouwelijke hoofdcast richt Birth/Rebirth zich ook op gruwelen die specifiek voor het vrouwenlichaam gelden en hoe de maatschappij daarmee omgaat. Of de bedoelingen nu goed of slecht zijn, na Birth/Rebirth vraag je je af wie hier nu het echte monster is.

Pathologist Rose prefers working with corpses over social interaction and is obsessed by the reanimation of the dead. Celie is a maternity nurse whose life collapses after her six-year-old daughter suddenly dies. The two women must decide how far they are willing to go to protect what they hold most dear.  

First time director Laura Moss infuses her contemporary take on the Frankenstein myth with a feminist angle and elements of Cronenbergian body horror. The result is smart, scary, and gory in equal measure. Within that, Moss manages to keep the story close to plausible and deftly uses recent developments in medical science to heighten the sense of unease. Using an all-female main cast, Birth/Rebirth also addresses horrors that are specific to the female body and the way society deals with them. For all intentions good and bad, Birth/Rebirth raises the question who the real monster is.